ایمان ما یک امر ازلی و الستی است. اما در طول تاریخ به علل گوناگونی به فراموشی می رفته و آن فطرت خداجوی ذاتی ما روبه سوهای دیگری می نموده . در همین راستا بود که حضرت رحمان رحیم پیامبران را برای بیدار ساختن این فطرت به خواب رفته از یاد خدا بر می انگیخت که نقطه اوج آن (بعثت )محمد امین (ص)بود.در راه آغاز شده توسط محمد کسانی بودند که سنگ اندازی کرده و این روند را کند میکردندکه به امر خدا توسط محمد امر (غدیر) محقق شد.تا اهل ایمان ناب راه خود را باز شناسند. اما بعد از غدیر موانع و آفات تعالی انسانی وجود داشت تا اینکه برای زدودن آنها (عاشورا ) به وقوع پیوست.وآن تکیه گاهی محکم برای اهل ایمان شد تا این زمان ما که با پرداختن صحیح به امر انتظار و (مهدویت) و با آمدن کامل کننده ایمان، انسانیت را به اوج مطلوب برسانیم . إن شاء الله.